YARINA MEKTUP
mum isiginda isinan duygularimi
senin ruzgarina biraktim korkmadan
ruyalarinda yasamayi arzularken
zihnimde ayrilik siirleri de topladim
sanki bugunu yasiyacagimi biliyormus
casinagozyasi dokemeyecek kadar yorgun gozlerim
kaybolan hayaline veda ediyor bu gece
islak yastigima sarildim senmissin gibi
sen bana hic mektup yazmazdin oysa;
ilk yazdigin boyle mi olmaliydi?
kagit biraz kirisik, kosesi yirtikti
belli ki sen de agliyorsun benimle...
bugulu pencereme yeniden yazdim adini
elim biraz titrek, harfleri karistirdim
belki gidisini ciziyordu; kimbilir
sonra sildim, cunku yoktun artik
gerceklerle ruyalari karistirir oldum
ellerim tekrar mektubuna sarildi bilinmezce
avuclarimdan siyrilan yarini bilmeyi ister gibi
umudu aradim terkedilmenin cumlelerinde
kurumus gul yapraklarinda yalnizligi buldum
sen, ben ve yirtik bir fotograf, hepsi buydu...
sanirim umutlar da karanligina hapsolmustu
murekkebin bitmis olsa gerek cumlen yarim kalmis
ansizin 'hersey bitti' deyip susmussun
saskinligimi gizleyemedim sordum satirlarina
ne zaman bir olmustuk ki, simdi ayriliyoruz?
as long as you believe...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder