reverie

Bu Blogda Ara

Çarşamba, Nisan 15, 2009

eski bir hikayeydi ask...

RUYALARIN SONU

kelimelerin anlami olsaydi
konusmak isterdim yorgun sabahlara
bugun, dunden de gecikmistim
kusturmustum kucuk dunyama gunesi
kisik sesimle cikan bir fisilti
sanki hic anlatilmamis bir hikayeydi
belki de hic yasanmamis bir hatira
dusundum;meger onlar da gercek degilmis
tanimsiz olan ben miydim, yoksa bu sehir mi?
Ankara; karanlik bir sehir
yarini gostermeyecek kadar acimasiz
dar sokaklarindan akarken umudun sonuk isiklarina
kucuk avuclarimla sarilmak istedim hayaline
meger ruyalarin da sonu varmis yagmurlar gibi
sen de bu sonbaharin en uzun yagmuruydun belki
gozyaslarima karistin biraz tedirgin
senin ruzgarina biraktim kendimi
islanmaktan da korkmadim hicbir zaman
ben sana geldigimde, sen benden vazgecmistin
bedenime inat yalnizligima yagiyordun
bizimkis bir oyundu aslinda
ben yalnizligi oynadim sense masal perisini
bu benim tercihim miydi yoksa senin mi?
sonra guldum kaderime
kaybeden bir ben degildim bu oyunda
zaman kendisiyle yarisiyordu bu gecebu mektup bana son vasiyetindi
sen olmeden ben oldum her satirinda
kanatlanmak istedim misralardan once sana
oysa bitmez sandigim ruya coktan bitmisti
yolum da bitmisti ictigim sigaramla
ben sana geldigimde, sen coktan gitmistin
yirtik mektubumu birakmissin ardinda...
hic sevemedim kum saatlerini
yuzume carpardi zamanin sensiz akisini
dunyaya kizdim nedenini bilmeden
sanki kum taneleri geriye aksa ne olurdu
zaman geriye dogru gitseydi bana aciyarak
sever miydin ki beni?
sen benden baska benimle olan herseyi sevdin
bense senden baska hicbir seyi sevemedim
belki yarin hic yasamamisim gibi unutacaksin
yirttigin mektuplar gibi yirtacaksin beni hatiralarindan
gozyasimin ne anlami kalir o zamanseni govdeme kazidim gorkemli bir cinar gibi
duvarimdaki en buyuk catlak sen oldun
detaylari elimle tamamladim ressam sanip kendimi
sonra resmini opup uyudum...
ruyamda sana dogru yuruyordum
yaklastikca, sen uzaklastin benden
sana cennetimi sunmak icin yorulmadan ilerledim
ben sana geldigimde, sen coktan gitmistin
ruzgarinla isindim evinin kapisinda...
seni hep puslu canim ardindan izledim
pencereyi acip uzanmak istedigimde
birden hayalin kayboldu, kendi sonsuzluguma dustum
yalnizdim bu acilar denizinde; sen gitmistin
ben seni sevdigimde, sen coktan terketmistin
terkedilmenin anlamini hic bilmesen bile...

as long as you believe...

Hiç yorum yok: