reverie

Bu Blogda Ara

Pazartesi, Ocak 11, 2010

meaning of time...

anilarimi saklayacak bir albume hic gerek duymadim, hangi guzel hatiram vardi ki tozlu raflardan siyah beyaz resimlerle dolu bir album cikartip tebessum edeyim hatta kizinca yirtmak zorunda hissettiklerimden de olmadi, kimi kandirabilirim ki? benim hic fotografim olmadi gecmisten yarina goturecegim...en guzel kareler hafizamda sakladiklarim ve elimle cizebildiklerim...onlarin da icinde hic ben olamadim, bir kenardan oturup izledim sadece...

ve simdi bu karanligi hafizamla beraber mezara goturuyorum, gidiyorum bu renklerin olmadigi dunyadan renk nedir bilmeden...hic esnekligi olmadi duygularin, siyah ve beyaz birbirinin zitti midir?ask ile nefret arasindaki nedir?hep en ucundaydim hayatin acaba bir ortasi var miydi? yola cikmisken sorgulanacak seyler degil bunlar, oyle ya da boyle noktasi konmus bir hayat benimki...vurgusu son noktanin kagidi delmesinden belli olsa gerek ardimda ne kaldigini merak bile etmiyorum cunku ben kendimi mutlu etmedim ki baskasini mutlu edebileyim...

bir zamanlar bir savas varmis iyimser ile kotumser arasinda, iyimser baris olacagini zannetmis savasin sonunda, kotumser ise maglubiyeti bastan kabullenmis ve elindeki herseyi kaybedecegini dusunmus, iyimser baris umudu ile ilerledikce kotumser gerilere dogru cekilmis ta ki cekilecek yeri kalmayana kadar...iyimser elini uzatmis bitsin bu anlamsiz savas barisalim diye, kotumser de esaret sanmis bunun sonunu gururuna yedirememis intihar etmis...kazanan kim olabilir ki bu tereddutun sonunda? kazanan gercekler olmus ruyalar kaybetmis...iste beynimin bu paraoksunda gel-gitlerle yasanmis bir oyun, bir omur....kimine gore kisa bana gore ise yeterince uzun...kendi kendini bitirebilecek kadar uzun...bardagin neresinden bakarsan bak suyun kaynagini bilmedikce yarisi dolu olmus yarisi bos olmus ne kadar onemli?

gunes yeniden dogar ve yeni bir gun diye sariliriz hayata kotu bir gunun ardindan...umut hayalperestin ilham perisidir ama gercegi dunun aynisidir, belki saclara biraz daha beyazlik dokulur, goz altina yani bir cizgi daha ceker ressam, biraz daha yorulmusuzdur belki de...iyi tarafindan bakayim, sona dogru yalastigin bir gun daha basliyor...cok daha iyimser olayim hayatin anlamini bulursun...birgun bitecegini bildigin seyin anlamini ogrenmek insani onu kaybetme korkusunu enjekte etmez mi damarlarina...zaman daha zalim bir gerisayima donusmez mi?

simdi tekrar basa doneyim, fotograflarin anlami nedir gozumde?kizinca yirtilan ya da hatirladikca tebessum ettiren ve yasanmis birseyin tekrarini...yani gecmisi ozleten nesneler...peki yasadigin anin anlami bu tereddutlerin neresinde?biri bana bunu anlatsin?

as long as you believe...

Hiç yorum yok: